Gece uzundu, yol ise ıssız. Kadın arka koltukta, bacaklarını bilinçli bir dağınıklıkla uzatmıştı; eteğinin ucu dizine kadar kaymış, teni şehir ışıklarının parça parça yansımasıyla parıldıyordu. Dikiz aynasında onu izleyen gözleri fark ettiğinde gülümsedi, kısa ama anlamı derin bir gülümseme. Taksi viraja girdiğinde hafifçe yana kaydı, vücudu koltukta yeniden konumlanırken eteği biraz daha açıldı. Ne bir kelime edildi ne de bir uyarı geldi. Sadece aynada sıklaşan bakışlar, dur kalklarla artan nefes alışverişleri ve içten içe hissedilen bir ısınma… Kadın yavaşça öne eğildi, bir şey söylemek ister gibi ama sesi çıkmadan sadece göz göze geldiler. Arabanın içi sessizdi, fakat içerideki gerilim motordan yükselen uğultudan çok daha belirgindi.